-
Een roerig jaar !
Zoals ik al in de titel van deze blog schreef was het afgelopen jaar behoorlijk pittig. Na mijn Gastric bypass heb ik behoorlijk wat complicaties gehad en ook de kinderen hebben regelmatig in het ziekenhuis gelegen. Mijn complicaties waren nogal pittig. In 2016 kreeg ik mijn Gastric bypass. Amper een jaar erna bleek ik galstenen te hebben en mocht ik weer onder het mes. Na een half jaar kreeg ik enorm veel pijn en bleek ik een forse darm herniatie te hebben. Hierbij zitten delen van de darm klem en dit geeft enorme koliekachtige pijnen. Ik werd opgenomen en kort erop geopereerd. Nadat ik goed en wel hersteld was kwamen…
-
Voet Correctie Chanelle
Halverwege Maart werden we gebeld door orthopedie. De geplande voet operatie van Chanelle zou gaan plaatsvinden. Iets waar ze zelf erg naar uitkeek. Al enige tijd stoorde ze zichzelf aan haar voet wat echt heel erg scheef stond. Ze kon haar blijdschap dus niet op. Dit was echt de eerste keer dat ze zo toeleefde naar een operatie. 2 April was het zover en vertrok ik met Chanelle naar Nijmegen voor de langverwachte operatie. Bij aankomst de spullen op haar kamer gezet (een 2 persoons die we lekker voor ons tweetjes hadden). Daarna samen gezellig een kop koffie gedronken in het restaurant. Daar viel het me ineens op dat er…
-
Woningaanpassing…. of toch niet.
Ruim 2 jaar geleden dienden we een aanvraag in voor een woningaanpassing. Een extra berging en een slaapkamer voor Lorenzo op de begane grond. Ook wilden we graag een verrijdbare tillift. Na 6 maand bleek dat de aanvraag niet ontvangen was. Kan gebeuren, dus om herhaling te voorkomen werd de aanvraag dit keer door mij persoonlijk afgegeven bij de balie van de wmo. Wederom ruim een half jaar later bleek de aanvraag verdwenen, weg, foetsie. Erg slordig. In verband met de drukte in ons gezin, mede vanwege vele ziekenhuis opnames duurde het lang voordat we de 3e aanvraag indienden. Eigenlijk te lang omdat ik afgelopen december plots een acute…
-
Anekdotes in de zorg.
Als moeder van twee zorg intensieve kinderen heb ik veel te maken met wmo en de zorgverzekering.. Vaak gaat dit goed. Veel vaker ook niet. Chanelle en Lorenzo waren amper twee en vier jaar toen wij eindelijk een douche/spoel stoel zouden krijgen. Eentje met twee losse zittingen. Dit om hygiënische redenen maar ook omdat de billen van de een groter waren dan die van de ander. Wij wilden gewoon een simpele stoel. Geen toeters en bellen. Vier weken na onze aanvraag werden we gebeld door een onafhankelijk bedrijf wat ons een super de luxe stoel adviseerde. In hoogte verstelbaar, met geavanceerd spoel systeem etc etc. Klinkt luxe maar voor ons…
-
Onderzoek door het TU.
Onlangs werden we benaderd door iemand van de universiteit in Utrecht met de vraag of Chanelle mee wilde werken aan een conditie onderzoek bij Spina Bifida kinderen. Uiteraard wilde Chanelle dit wel en algauw mochten we richting Utrecht voor de eerste onderzoeken. Daar mocht ze op een rollerbank waarbij ze het grandioos deed. Een super conditie. Die dag gaf Martijn aan dat ook Lorenzo kon en wilde deelnemen aan de onderzoeken en dat kon. Vier keer werden Chanelle en Lorenzo getest op hun conditie. Rondjes rijden. Piepjestesten en andere conditie testen werden gedaan en allebei deden het goed. Zo goed dat wij verbaasd waren hoe goed hun conditie was/is. Aangezien…
-
Precies 14 jaar geleden..
Precies 14 jaar geleden werd ik moeder van een prachtig klein meisje. Zwarte haartjes, 50 cm lang, 2780 gram, 10 piepkleine vingertjes en teentjes en prachtige donkere oogjes. De bevalling was zwaar. Loodzwaar maar het was het allemaal zo waard. Dit kleine mooie meisje maakte mij voor de eerste keer moeder. Precies 14 jaar geleden brak er direct na haar geboorte totale paniek uit. Haar beentje stond raar en direct na haar geboorte werd ze meegenomen naar een andere kamer. Ik kreeg amper een glimp te zien van mijn mooie dochter en kort daarna zie ik Martijn met tranen op zijn wangen terugkomen. Mijn kleine dochtertje van amper een…
-
Terug in de tijd..
Kleine meisjes worden groot. Priscilla was jarig deze week. Ze is tien jaar geworden wat betekent dat we nu dus 4 tieners in huis. Wat vliegt de tijd. Wat zou ik stiekum nog eens terug willen naar die tijd. Vier kleine mooie bijzondere hummeltjes. Zo kort op elkaar qua leeftijd. Zo’n bijzondere tijd. Wat heb ik genoten van de eerste woordjes, stapjes en de vele kinderkusjes. Het onschuldige kattekwaad en de hilarische zinnen. De wandelingen met de tweeling buggie waarin Chanelle en Lorenzo zaten. Het handje van Alyssa vol vertrouwen in de mijne en in de draagdoek Priscilla diep in slaap. Met zijn vijfjes of zesjes naar de kinderboerderij of…
-
Een dagje uit het leven van…
Zomaar op een doorsnee doordeweekse dag ergens in het jaar. De dag begint bij ons altijd vroeg. Om 06.00 uur gaat de 1ste wekker. Een kwartier later gevolgd door de tweede. Dan snel uit bed waarbij we Alyssa en Priscilla nog proberen even te laten liggen. Naar beneden waar we zachtjes Chanelle wakker maken en daarna in de keuken de ontbijt spullen alvast klaarzetten. Chanelle klimt zelf vanuit haar bed in de rolstoel. Vervolgens rijdt Chanelle de badkamer binnen waar zij eerst gaat plassen via een catheter. Daarna klimt ze zelf op de douchestretcher. Ze trekt zelf haar nachtpon uit. Daarna is het haar luier uit en word ze ingezeept.…
-
Portret Foto Shoot.
Zaterdag was Theater de Spiegel het decor van de grootste portretfoto-shoot van de wereld. Overdag stonden de deuren van het theater open voor iedereen die het was gegund om een mooie ingelijste herinnering cadeau te krijgen. Met de vraag: Wie gun jij een portret? probeerde de organisatie van Help Portrait Zwollenaren aan te sporen om zich heen te kijken en iemand aan te melden voor een gratis portretfoto. “Iedereen kent wel iemand die het verdient om eens in het zonnetje te worden gezet” zegt mede organisator Arnold Fransen. “Of het nu gaat om een buurman die altijd klaarstaat voor ouderen in de buurt, een ernstig zieke vriend of een familielid…
-
Wederom mis…
Chanelle heeft hoofdpijn en kan de klachten goed omschrijven. “Het is weer mis mam”. Aangezien ze rustig aan tafel zit te tekenen en verder geen aanvallen heeft zoals de vorige keer zijn zijn we niet echt ongerust. Toch voor de zekerheid even de huisarts gebeld en konden dezelfde middag nog terecht bij een vervangende arts aangezien onze eigen -lieve- huisarts niet aanwezig was. Deze huisarts zag geen noodzaak door te sturen, maar wij vertrouwden het niet. Dit innerlijke stemmetje vertelde ons wat anders. Tegen de avond begon Chanelle te braken. Iets wat ze nooit doet. Uiteraard gelijk weer gebeld en -een andere- huisarts was er met vijf minuten die het…
