Voet Correctie Chanelle

Halverwege Maart werden we gebeld door orthopedie. De geplande voet operatie van Chanelle zou gaan plaatsvinden. Iets waar ze zelf erg naar uitkeek. Al enige tijd stoorde ze zichzelf aan haar voet wat echt heel erg scheef stond. Ze kon haar blijdschap dus niet op. Dit was echt de eerste keer dat ze zo toeleefde naar een operatie.

2 April was het zover en vertrok ik met Chanelle naar Nijmegen voor de langverwachte operatie. Bij aankomst de spullen op haar kamer gezet (een 2 persoons die we lekker voor ons tweetjes hadden).  Daarna samen gezellig een kop koffie gedronken in het restaurant. Daar viel het me ineens op dat er echt niets kinderlijks meer is aan Chanelle qua uiterlijk. Wat word ze toch een mooie prachtige meid. (en ja.. ik ben bevooroordeeld).

Rond etens tijd samen teruggelopen/gereden naar haar kamer waar ze tot haar grote verrassing lekker frietjes mocht eten. Dat was een verrassing. Na een heerlijke ontspannen nacht (Ik hoefde er niet uit voor de sonde van Lorenzo) werden we rustig samen wakker. Chanelle heerlijk gewassen en uiteraard zelf ook even kort gepoedeld onder de douche. Toen was het wachten op het seintje dat we naar de OK mochten. Martijn was hier niet bij omdat hij vanuit Zwolle moest komen en helaas niet op tijd erbij kon zijn.

De operatie ging eigenlijk best vlot. Binnen twee uur was ze alweer op de recovery, waar Martijn natuurlijk als eerste bij haar mocht.  Ze voelde zich prima na de operatie en al gauw mocht ze weer mee naar haar kamertje waar ze -nadat ze nog even iets geslapen had- algauw weer wat eten.

Martijn en ik hadden afgesproken dat ik de eerste nacht bij Chanelle zou slapen en hij de tweede zodat ik ook eens tijdens een operatie periode thuis kon zijn aangezien ik eigenlijk altijd degene ben die in het ziekenhuis blijft slapen.  Rond een uur of 4 nam ik na heel veel knuffels afscheid van Chanelle en uiteraard moest er van Chanelle een operatie selfie gemaakt worden.  Daarna gauw afscheid en ben ik op de trein richting Zwolle gestapt.  Wat raar om dan thuis te komen en dat Chanelle en Martijn er allebei niet zijn. Zo stil.

De volgende dag mocht Chanelle weer naar huis. Het gips was prachtig roze, waar dus algauw de eerste handtekeningen opgezet werden.  Dit gips moet echt 12 weken  blijven zitten en zal 1 of 2 keer vervangen gaan worden.

Haar voet staat nu echt nagenoeg recht. Zo mooi om te zien. Ze is er zelf echt onwijs blij mee. Nu is het zaak om gauw weer de transfers te gaan oefenen wat aangezien ze de voet een langere tijd niet mocht belasten stonden wij voor het feit dat er ineens toch wel heel veel til momenten waren. (Nog steeds geen tillift).  Hopelijk was dit voorlopig de laatste operatie want we hebben er nu de laatste jaren toch wel erg veel gehad voor zowel Chanelle als Lorenzo.