De dag na de geboorte van Chanelle hadden we een gesprek met de kinderarts. Eerst gingen we nog eventjes kijken bij Chanelle en ze lag heerlijk in haar couveuse te slapen. Chanelle haar couveuse had een constante temperatuur van 33.8 graden. Ze lag niet in de couveuse omdat ze te klein was, maar omdat er kans op infectiegevaar bestond. Tijdens het gesprek met de kinderarts kwam naar voren dat Chanelle ook een waterhoofdje (Hydrocephalus) bleek te hebben. Een behoorlijk groot waterhoofdje zelfs. Omdat ze ook een open ruggetje ( Spina Bifida ) had, was haar hoofdje nog niet zo gegroeid,omdat het hersenvocht nog weg kon vloeien via haar wond in haar rug, maar in de aankomende paar dagen, zou haar hoofdje wel groter worden.
De kinderarts vertelde ons dat Chanelle geopereerd zou worden. Tijdens deze operatie zouden ze haar ruggetje sluiten en tegelijkertijd een drain(pompje) in haar hoofd gaan plaatsen. De operatie stond gepland voor 27 januari 2000 als er geen infecties of complicaties zouden ontstaan. Al mijn vragen die op dat moment door mijn hoofd spoken stel ik aan de kinderarts en zij kan ons een heleboel vertellen. Maar ze begint met de woorden.. Chanelle is gehandicapt en als wij haar niet zullen laten opereren zal ze inderdaad overlijden. Op dat moment stort eventjes mijn wereld in. Chanelle gehandicapt. Ik durf nog te vragen of ze ooit zal gaan lopen en hersenbeschadiging heeft.. het antwoord gaat totaal langs me heen, gelukkig kan Martijn mij dit naderhand allemaal vertellen. Er zijn loopmogelijkheden geconstateerd en een hersenbeschadiging kunnen ze pas constateren op latere leeftijd.. maar zoals de kinderarts het nu al zag bij Chanelle hoefden we ons daar geen zorgen over te maken. Als we terug komen op de afdeling waar Chanelle ligt, blijkt haar beentje al in het gips te liggen. We knuffelen haar eventjes lekker en laten de woorden van de kinderarts op ons inwerken. Wat een boel informatie ineens.