Chanelle’s gips

Hoi..

Ik heb afgelopen woensdag gebeld met het ziekenhuis omdat Chanelle zo ontzettend stonk met haar gips.. de lucht was niet te harden.. leek een beetje op een rottingslucht. Na wat overleg met de orthopeed en wat overdrijven van mijn kant konden we gisteren het gips laten verwijderen in plaats van aankomende dinsdag. Dus ik nel in de auto geladen.. en wij vrolijk naar het ziekenhuis. Eindelijk dat “rot gips” eraf. Het gips eraf halen ging heel gemakkelijk en aangezien er daarna een spreidbroek aangemeten zou worden moest nelle nog ff blijven liggen.Ik besloot om haar alvast wat te wassen en na eerst de voorkant gedaan te hebben draaide ik haar op haar zij… En schrok me wezenloos. Nelle had een enorme drukblaar op haar litteken van de rugsluiting zitten wat helemaal ontstoken was.. Hij was echt enorm.. 4 cm in omtrek en 3 cm diep. en de huid erom heen was helemaal zwart en er liep allemaal vocht en draderige pus uit.. Ik keek zo op wat bruin/witte massa (bleek later kraakbeen te zijn) Ik viel bijna flauw van de aanblik ervan.. Ik kan vrij veel hebben.. heb bij nel en lo de wondverzorging gedaan na de geboorte maar dit was nog even ietsje (lees veel meer) heftiger.. Ik heb dus *redelijk overstuur* een arts erbij geroepen en die sloeg gelijk aan het bellen met een plastisch chirurg en een dermatoloog. De hele kamer stond vol met artsen die allemaal wilden kijken.. Zoiets hadden ze nog niet vaak meegemaakt..De wond werd ingepakt en ik kon met nelle gelijk vertrekken naar het sophia ziekenhuis.. (het gips ging eraf in de weezenlanden.. ander ziekenhuis in Zwolle) Daar aangekomen stond de plastisch chirurg al klaar om haar te controleren.. hij heeft weefsel weggeknipt en de wond met zilver sulfaat ingesmeerd.. en toen konden we weer gaan.. Er werd wel gesproken dat dit heel lang kan gaan duren eer het dicht is en mocht de wond open blijven of de heling niet goed gaan word ze wederom geopereerd en krijgt ze een huidtransplantatie. Ik heb gisteravond even staan huilen als een klein kind.. Ik rook de lucht van het gips.. waarom heb ik niet eerder ingegrepen.. Voel me zo zo schuldig.. nelle klaagde over pijn in haar rug en ik legde haar anders neer.. gaf haar een pijnstiller en knuffelde met haar… maar heb nooit gedacht aan een drukblaar op haar rug.. Het gips is eraf maar het lijkt wel of we nu nog verder van huis zijn.. Martijn is nu aan het bellen omdat het net lijkkt alsof er hersenvocht uit de wond komt.. Na een ritje huisartsenpost en ziekenhuis bleek het gelukkig geen hersenvocht te zijn uit de wond van Chanelle Wel is vast komen te staan dat ze eind mei een huid transplantatie nodig heeft om de wond op haar rug goed sluitend te krijgen.

Mandy