Lorenzo’s ZH opname.
Lorenzo is vandaag met spoed opgenomen in het ziekenhuis in Zwolle.
Hij was gisteravond al wat hangerig en koortsig en heeft de hele nacht bij mij in bed geslapen terwijl martijn aan het werk was.
De volgende morgen had hij weer hele hoge koorts wat ik maar met moeite omlaag kreeg. Na een lauw bad en een zetpil heb ik hem lekker op bed gelegd met de babyfoon aan zodat ik hem kon horen pruttelen boven.
Alyssa komt na 3 uur beneden, zij had lekker bij Martijn liggen slapen op zolder, en verteld tussen neus en lippen door dat lorenzo ook wat gespuugd heeft. Aangezien Lorenzo nooit spuugt sjees ik naar boven en boven aan de trap ruik ik het al. Een zure schrale lucht. Ik doe de gordijnen los en draai me om. Ik schrik me wezeloos en roep gelijk martijn. Lorenzo heeft gespuugd tot zwart gal en hij ligt heel suffig en met een grijs grauw gezichtje te kreunen in zijn bedje. Ik trek de dekens van hem af en een stroom diaree komt me tegemoet.. Alles zit eronder. In de tussentijd maakt martijn een badje klaar en knip ik letterlijk de kleertjes van Lorenzo’s lijfje. Hij gloeit van de koorts. Martijn neemt hem in de badkamer over en net dat hij hem in bad zet komt er weer een golf zwarte gal. Ik vertrouw het niet en ren naar beneden naar de telefoon en bel gelijk het spoednummer van de huisarts. Ik vertel in sneltreinvaart wat er aan de hand is en zij beloofd zo snel mogelijk de arts langs te sturen die inderdaad binnen 15 minuten op de stoep staat. Lorenzo word onderzocht en hij denkt aan een buikgriepje. Aangezien Lorenzo zulke hoge koorts heeft ( 40.8) en deze niet omlaag te krijgen is met daarnaast het constante spugen en diaree stuurt hij ons gelijk door. Hij schrok enigszins van zijn onzettende grauwe kleur en het gekreun. Lorenzo’s lipjes zijn helemaal donkergrijs en hij heeft hele holle ingevallen oogjes.
Martijn haalt Opa en Oma op en daarna rijden we met 160 over de snelweg naar Zwolle. Daar aangekomen mogen we gelukkig nagenoeg gelijk doorlopen naar de eerste hulp. De kinderarts van Lorenzo heeft toevallig dienst en samen met een co-assistente onderzoeken ze hem waarna ze gelijk besluiten om het te laten blijven. Hij bleek in 3 uur tijd bijna 850 gram af gevallen te zijn. Hij is sterk uitgedroogd en krijgt op de kinderafdeling gelijk een infuusje met vocht toegedient.
Als ik even naar buiten ga om rond te bellen dat Lorenzo in het ziekenhuis ligt moet ik mezelf aardig goed houden.. wat ben ik geschrokken van dit onverwachte ziekenhuisopname. Als ik terug op de afdeling kom ( en ondertussen wat bekende zusters heb begroet) ligt Lorenzo aan de monitor om zijn saturatie, ademhaling en bloedruk te meten. Tevens heeft hij een sonde en is zijn armpje ingepakt vanwege het infuus. Hij is echter helemaal nog van de wereld en humt steeds een beetje.
Gelukkig valt hij vrij snel in slaap en na het intake gesprek rijden we een beetje ontdaan naar huis.