En dan ligt Alyssa ineens in het ziekenhuis. Al maanden tobt ze met haar gewicht en heeft moeite met eten. Wat eerst niet zo opviel is nu wel duidelijk. Alyssa valt in rap temp af. Van ruim 65 kilo ging het in vliegende vaart naar amper 52 kilo (en soms nog minder).
We gingen haar streng in de gaten houden of ze geen eetstoornis ontwikkelde maar daar lijkt geen sprake van. Het tegendeel zelfs.
Alyssa wil graag eten maar zit na een halve boterham uren vol. Moet soms na 2 happen letterlijk kokhalzen aan tafel. Ook klasgt ze over heftige pijn in haar benen en heeft ze vaak hoofd en buikpijn. Mijn meisje wat nooit klaagt over iets begint aan te geven dat ze zich echt niet goed voelt. Niet 1x maar meerdere malen per dag/week.
Na onderzoeken bij de kinderarts in Zwolle toch maar overgestap naar Nijmegen waar ze afgelopen week werd opgenomen.
Een MRI scan volgde icm een PSG. Een soort slasptest. Ze word volgeplakt met plakkers en snoertjes. Van haar kruin tot haar hals tot haar buik en benen. Ook volgen er gesprekken met neuroloog en dietiste.
De uitslag hopen we zsm te hebben.
Waar we ons normaal zorgen maken om Chanelle en Lorenzo zijn daar ineens de (grote) zorgen om Alyssa.