Kleine meisjes worden groot. Zo ook Priscilla. Priscilla is het afgelopen jaar enorm gegroeid en toch blijft ze een heerlijke dromeland. Heeft totaal geen idee welke richting ze straks wil gaan doen qua school. Iets waar wij ons niet zo druk om maken. Dat komt vanzelf wel.
Wat wel opvallend is, is dat ze heel angstig is voor infusen, catheterzakken, monitoren en dergelijke.
Ze moet dan echt een drempel over. Elke keer weer.
Wel iets om in de gaten te houden en bij elke opname van Chanelle of Lorenzo bereiden we haar voor wat ze te zien krijgt. Alles was tot in detail beschreven om zo nog meer angst te voorkomen.
