Lang geleden dat ik dit blog heb bijgewerkt. In de tussentijd is er zoveel gebeurd en ontbrak het letterlijk aan tijd om de blog goed bij te werken..
Vrijdag 29 juni 2018 hebben we eindelijk de sleutel gekregen van onze nieuwe aangepaste woning. Een prachtige woning met een grote aanbouw. Wat zijn we blij met ons nieuwe huis. Wat geeft het een rust dat Lorenzo nu beneden slaapt en wat ideaal is het dat we niet steeds naar boven of beneden moeten voor de verzorging, maar dat we gewoon “heel luxe” de beide kinderen kunnen verzorgen in de aangrenzende badkamer.
De verhuizing zekf verliep vrij soepel. We hadden ruim twee weken uitgetrokken voor het klussen en het inpakken. Deze tijd bleken we echter ook goed nodig te hebben aangezien ik al enige tijd kampte met een flinke buikpijn. Maar aangezien ik geen klager ben stond ik soms letterlijk voorover gebogen van de pijn op de verftrap want het schilderen en behangen moest op tijd klaar zijn. Met hulp van hele lieve familie en schatten van vrienden, die soms tot midden in de nacht zonder mopperen doorgingen, is het ons gelukt om op 13 juli klaar te zijn voor de verhuizing. Deze dag kwam namelijk de verhuiswagen voorrijden. Van de verhuizing zelf heb ik amper tot niets meegekregen aangezien ik de hele dag onder een dikke deken op de bank heb gelegen met enorme buikpijn. Amper twee weken nadat we in ons huis zijn komen wonen ben ik met ’s nachts spoed opgenomen in het ziekenhuis waar direct bleek dat ik complicaties had van de maagverkleining (-60 kilo inmiddels) en werd ik met spoed geopereerd in een ander ziekenhuis. Je begrijpt dat we dit niet in gecalculeerd hadden.
Maar we zijn inmiddels dus al een langere tijd woonachtig in ons nieuwe huis (en inmiddels ben ik ook alweer drie operaties verder want ik blijf complicaties houden van mijn gbp). Wat een genot te wandelen met de hond door de weilanden achter ons huis, geweldige buren die echt steeds voor ons klaarstaan als dit nodig is en het huis zelf? Het huis zelf is fantastisch ! Inmiddels is de plafond lift geplaatst en ook als het straatwerk in de achtertuin ligt erin. Chanelle kan zelf met de fiets naar de zorgboerderij en Lorenzo heeft zijn vriendinnetje schuin tegenover wonen. Ook Alyssa en Priscilla zijn inmiddels goed gewend en we hebben regelmatig vriend(inn)en die blijven slapen na het stappen. We hebben in de winterperiode wel te kampen gehad met een vloerverwarming die niet goed werkte (lees helemaal niet) in de aanbouw maar dit is door de aannemer goed opgelost. Ook zijn er wat tegels geknapt in de douche boven en nog wat andere kleine oplever puntjes die een jaar na dato nog opgelost dienen te worden.
Binnenkort zal ik foto’s plaatsen van de aanbouw. De slaapkamers icm toegang tot de badkamer en de plafondlift.
